Kara delik, sessiz mavi ve düşler yokuşu,
Kulakları tırmalayan bir ses,
Sisler içersinde soğuk bir iç çekiş…
Aşktan medet ummak tımarhane sebebi,
Sussuz dahi kalsan su istemek lanet!
Takatsizlik mesken olmuşken ruha,
Soluklar dahi ölüm kokuyor…
Dünden kalan kabuslar hayalleri yutarken,
Odalar batık gemi misali çalkalanır,
Koca koca deliklerden fareler sızar içeri,
Güverteyi terketmek, boş ve histerik…
Nesli tükenmiş dürtüler acı kaplı birer neşter,
Kadere hükmetmek asi ve manasız
Ve tuz basmak dahi tatlı gelir yaraya,
Ruha basılan kötümserlik varken her sabahta! "ABK"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder